مجلس مداحی اهل بیت یا کنسرت موسیقی؟ / «مداحی، موسیقی پاپ نیست»
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۰۶۱۶۴
سال ۱۴۰۰ یکی از هشدارهای مقام معظم رهبری در دیدار با مادحین این بود که: «نوآوری نباید به هنجارشکنی و تغییر هویت مداحی منجر شود، چرا که مداحی، موسیقیِ پاپ نیست.» عدم فهم همین موضوع میتواند منجر به سردرگرمی در فرم و محتوای مداحی و برگزاری مجلسی شبیه کنسرت موسیقی پاپ شود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، مداحی حسین طاهری شب میلاد حضرت معصومه (س) در ورزشگاه حیدریان قم مورد نقد بسیاری قرار گرفت، به نظر این نقدها خیلی هم بیراه نیست! اتفاقی که در شکل و فرم برنامه مداح اهل بیت حسین طاهری در شب میلاد حضرت معصومه (س) سردرگمی عجیبی را منجر شد و شاید همین امر باعث نقدهای زیادی به این مراسم و نوع برگزاری آن شد هر چند موافق این نیستیم که فضای نقد هم باعث شود تا شور و شعف برای اهل بیت (ع) و همچنین نوآوری در مداحی سرکوب شود و قصد نگارنده این گزارش ابدا این نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نقد اصلی کسانی که به این برنامه و حضور و شکل مداحی حسین طاهری در قم ایراد وارد کردند این است که هم نوع میزانسن و نحوه قرار گرفتن مداح در میان آن همه دختر و هم ایستاده برگزار شدن و بالا و پایین پریدن دختران در شأن مراسمی که در آن مدح اهل بیت (ع) و حضرت معصومه (س) میشود نیست!
حامیان و مدافعین وی و اینگونه مراسمها نیز از حضور متنوع مخاطبین و اقشار مختلف مردم و با سلایق متفاوت در مجلسی که یاد و نام حضرت فاطمه معصومه (س) و بر مبنای روز دختر است حضور به هم رساندند و شوری که به خاطر این موضوع ایجاد شد و احتمال تأثیرگذاری این طور مجالس است به عنوان یک نقطه قوت یاد کردند.
حتی خود حسین طاهری در واکنش به مسائل پیش آمده در صفحه توئیتری خود نوشت: «هرچقدر قضاوت بشم و حرف بشنوم بازهم خوشحالم که خوشحالی این نسل رو دیدم ! دلتونشاد درپناهچادرخانمحضرتزهرا(س)» که این گزارش نه درصدد قضاوت بلکه مبنایش نقد موضوع است.
بر این اساس هم طرح چند مسئله اساسی و هم نگاهی به هشدارها و رهنمودها در مورد موضوع مداحی و نحوه برگزاری مراسم مدح که شایسته اهل بیت است ضروری به نظر می رسد و هم باید به این موضوع پرداخت که آیا این مسیر می تواند توجیه کنندهای برای جذب مخاطب باشد؟ و اصلا به شرط جذب مخاطب تضمین ماندگاری آنها در مکتب اهل بیت که غایت نهایی و اصلی آن است هم میتواند باشد؟ سوال اصلی هم این است که آیا برای نوآوری در شکل و محتوای مداحی تا کجا میتوانیم ساختارشکنی کنیم؟
پاسخ همه این پرسشها را میتوان در هشدار سال ۱۴۰۰ رهبری در دیدار با رهبری پیدا کرد، ایشان در آن دیدار با طرح این مسئله که «موسیقی پاپ نیست» اضافه میکنند: «نوآوری نباید به هنجارشکنی و تغییر هویت مداحی منجر شود.» به نظر می رسد این مسئله قابل تعمیم به نحوه برگزاری مراسم اهل بیت (ع) هم هست یعنی نباید شکل برگزاری برنامه به گونهای باشد که ما را یاد کنسرتهای پاپ یا حتی چیزی بدتر از آن بیاندازد و این به نظر می تواند همان نقطه «تغییر هویت مداحی» باشد.
اما در مورد توجیه مدافعین نیز رهبر انقلاب به مداحین تأکیدشان بر این مضوع است که باید مراقب بود جذب جوانان به هر قیمتی نباشد و اینگونه نشود که برای جذب جوان، از برخی آهنگها و نواهای نامناسب استفاده شود. شاید برخی بگویند حالا خود مداحی متناسب با مولودی و شادی آن است اما باید توجه داشت شکل اجرای مداحی نیز رابطه مستقیمی با محتوای آن دارد و شکل اجرا میتواند کاملا کل برنامه را متأثر کند و آنچه در برنامه حسین طاهری در شب میلاد حضرت معصومه در قم بزرگنمایی داشت همین نحوه اجرا بود.
یکی دیگر از هشدارهایی که رهبری در همین مورد و در همان سخنرانی نیز میدهد این است که نباید «اجرای مداح را به سمت اموری که مداحی نیست بلغزاند» آقای حسین طاهری روز جمعه ۲۹ اردیبهشت نیز به نمایشگاه کتاب مراجعه کرد آنچه خود من به عنوان خبرنگار حاضر در آنجا دیدم نوعی تلاش برای مهم نشان دادن خود و پا گذاشتن درمسیر فرهنگ شهرت و سلبریتی سازی بود و این پرسش اساسی در ذهنم مطرح شد: که آیا چنین رویکردی برای یک مداح درست است؟ و منطبق بر شئون و فرهنگ مداحی اصیل و درست هست؟ و باز هم این پرسش که شهرت به چه قیمتی؟ و اصلا ما مجاز به چنین عملی ولو برای فرهنگسازی و جذب حداکثری هستیم؟ امیدواریم برای این مداح جوان کشور این پرسشها حمل بر قضاوت نشود و صرفا درنگی باشد بر جایگاهی که در آن حضور دارد و در آن مسیر حرکت میکند.
این پرسشها اساسی است که این روزها باید مدام از جامعه تصمیم گیر فرهنگی و به خصوص فعالین شناخته شدهتر آن و حتی کسانی که احتمالا به این افراد مشورتهای رسانهای میدهند پرسیده شود و محوریت آن این باشد: «آیا برای جذب جوانان مجاز به انجام هر کاری هستیم؟ و به چه قیمتی؟»
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: حسین طاهری میلاد حضرت معصومه س روز دختر قم حسین طاهری حضرت معصومه اهل بیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۰۶۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مظلومتر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، کنسرت «اشعار نو از نغمههای کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شبهای پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیفها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودیهای قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.
صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفتوگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را میخوانید:
لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .
کنسرت نغمههای کهن یا اشعاری نو از نغمههای کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمههای با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمههایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیینهای مناطق مختلف هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمههای آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.
چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟
از سویی به جهت حمایتهای فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم
درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟
اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق میافتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبهای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.
با توجه به مبالغ بالای کنسرتها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟
در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینههای کنسرتها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار میشود اگر بخشی از هزینهها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر میشود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانههای دولتی با حمایتهایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.
ما امروز میبینیم که حتی خوانندههای شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقیهای الکترونیک و موسیقیهای غیر ایرانی میآورند، حتی به نظر من آن موسیقیها موسیقیهای پاپ نیست همانطور که بهتر از من میدانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی میتواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقیهایی که توسط بعضی از خوانندهها اجرا میشود و به روی صحنه میرود موسیقیهای پاپ نیستند.
البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آنها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقیها منجر به این میشود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما میشنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد، این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.
متأسفانه به دلیل ذائقهای که توسط عدهای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،عود، سازها کوبهای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخههای موسیقی اصیل ایرانی هستند.
شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت میکند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.
به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشتهام میگویم، که اتفاقاً مردم در مناسبتهای آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آوازها هستند، اگر این آوازها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.
ما انسانها دارای حالتهای مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالتها موسیقی خاص خود را طلب میکنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگها که از دل فرهنگ خودمان بیرون میآید ادای دین میکنیم و به آن اصالت میدهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالتها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.
بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد میشود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو میشویم، در حال حاضر کنسرتهایی که در سالنهای مجلل برگزار میشوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازهای که کارمان راه بیافتد.
انتهای پیام/